Parbode Oct 2023 – Robert van Trikt
Related Cases:
-
8 Oct 2024
SURINAAMS MAGAZINE
OKT. 2023 – 210
Ex-governor Robert-Gray van Trikt:
‘Ik was politiek naïef’
Voormalig governor Robert-Gray van Trikt werd vorig jaar veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf wegens corruptie, geldverduistering, valsheid in geschrifte en witwassen. Hij zat twee jaar en negen maanden in de gevangenis. Zijn zaak loopt nog in hoger beroep, maar de beslissing mag hij in voorlopige vrijheid afwachten. Sinds zijn vrijlating voert Van Trikt een strak mediaoffensief. De voormalig governor gelooft in zijn onschuld. “Je kan mensen niet vervolgen voor iets wat niet is beschreven.”
Tekst ZOE DECEUNINCK
Beeld ZOE DECEUNINCK EN ARCHIEF PARBODE
Het is Robert-Gray van Trikt zelf die ons afgelopen juni benadert voor een interview. We ontmoeten hem in de ‘Kamer’ van een Chinees restaurant in Paramaribo, op een steenworp afstand van het ministerie van Financiën. Zijn strafzaak is dan halverwege in hoger beroep en Van Trikt is inmiddels zeven maanden op ‘vrije’ voeten. In november wil Van Trikt niet spreken.
Wat voorafging
Robert-Gray van Trikt, voormalig governor van de Centrale Bank van Suriname (CBvS), verdween in februari 2020 achter slot en grendel nadat de leiding van de CBvS een strafklacht tegen hem had ingediend. Twee jaar later werd Van Trikt veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf en een boete van SRD 500.000 wegens overtreding van de Anti-corruptiewet, verduistering, valsheid in geschrifte en overtreding van de Wet Strafbaarstelling Money Laundering. Centraal in het vonnis staan vijf contracten die Van Trikt als governor heeft gesloten met een Belgisch bedrijf. Ook het accountantskantoor Orion Packetn & Advisory, dat Van Trikt in 2016 oprichtte, speelt daarin een rol. Zijn zaak loopt in hoger beroep. De uitspraak wordt begin volgend jaar verwacht.
“Ik had niet eens opgesloten mogen worden. Wie in een financiële case wordt al direct vastgezet zonder onafhankelijk onderzoek, zonder hoor en wederhoor?”
Vier uur lang zitten we met Van Trikt aan tafel. Vergezeld van thee en sigaretten ~ Dunhill, mint – praat Van Trikt honderduit over zijn proces. Zijn ogen zijn bloeddoorlopen en zijn bewegingen onrustig. De beslissing van de rechter in hoger beroep is belangrijk: verder procederen is niet meer mogelijk. Het is erop of eronder voor Van Trikt, sinds april 2023 opnieuw directeur van Orion Assurance & Advisory NV, het accountantsbedrijf dat hij in 2016 oprichtte en dat in zijn rechtszaak in opspraak komt. Gedurende ons gesprek spreekt Van Trikt nauwelijks in de ‘ik-vorm’, maar bijna altijd in de tweede of derde persoon, wat het quoten niet altijd makkelijk maakt.
De ervaring in de gevangenis heeft hem niet gebroken, wel gekneusd, stelt hij. “Men heeft mij blauwe plekken gegeven als het ware. Ik ben niet mishandeld, maar je hebt wel dingen meegemaakt die het daglicht niet verdragen.”
Zoals?
“Waarom moest het A-Team (Arrestatieteam, red.) je beveiligen met karabijnen voor een opname in het ziekenhuis? Waarom moest je naakt rondlopen bij wijze van?”
Bij wijze van of echt?
“Je moest hurken. Dat soort denigrerende zaken komen wel voor, nadat je bezoek hebt gehad bijvoorbeeld. Als accountant zijnde, als governor zijnde was dat heel denigrerend. Maar voor mij is het belangrijkste het contact met de familie. Ik ben een family man. Dat onthoudt je iemand twee jaar lang, bijna drie jaar. Op basis waarvan? Omdat wij een moreel-ethische discussie gaan voeren?”
De driehoeksverhouding van Trikt wordt door het Openbaar Ministerie onder meer beschuldigd van corruptie en witwassen. Tijdens zijn periode als governor heeft hij vijf contracten gesloten met Hans Buysse, managing partner van het financieel adviesbureau Clairfield Benelux NV, de Belgische tak van het gelijknamig internationaal adviesbureau. De contracten hebben een gezamenlijke waarde van 4,52 miljoen euro, waarvan 2,55 miljoen euro aan voorschot is betaald door de Centrale Bank van Suriname (CBvS). Voor twee projecten heeft Buysse vervolgens het adviesbureau Orion aangetrokken als lokale ondernemer in Suriname. Voor een van de projecten, het waarderen van de assets van de Staat, heeft Clairfield het belangrijkste werk uitbesteed aan Orion, dat toen onder leiding stond van Van Trikt’s zakenpartner Ashween Angnoe (Angnoe werd vorig jaar door de rechter veroordeeld tot 4 jaar gevangenisstraf in deze zaak, red.). De vergoeding tussen Clairfield en Orion werd 50-50 verdeeld. Van het voorschot van 1.250.000 euro werd 625.000 euro rechtstreeks gestort op de rekening van Orion bij de Hakrinbank. “Clairfield heeft de opdracht aan Orion gegeven om hier in Suriname data te verzamelen. Anders zouden de kosten te hoog worden als ze vanuit België continu naar hier moeten komen. We hebben een werkverdeling gemaakt, Orion heeft conform het contract gedeclareerd. De gelden zijn rechtstreeks overgemaakt, van bank naar bank. Daar is niets mis mee.”
U ziet het probleem niet?
“Orion heeft werkzaamheden uitgevoerd voor Clairfield en conform het contract gedeclareerd, wat is er daar mis mee? De werkzaamheden worden toch verricht? Orion is een deskundige en gerenommeerde financiële dienstverlener. Ik heb geen statuten aangepast om ze te faciliteren.”
U bent nu weer directeur van Orion, en als governor was u aandeelhouder van het bedrijf dat geld verdiende aan de contracten.
“Ik ben aandeelhouder van Limebridge NV en die nv is 50 procent aandeelhouder van Orion. De rechtspersoon is aandeelhouder, niet mijn persoon. Als governor mag je aandeelhouder zijn van een naamloze vennootschap. De Bankwet verbiedt dit niet (zie kader Artikel 22 lid 5, red.). De uren die zijn besteed aan de definitie van corruptie is dat je een gift ontvangt, een dienst of een belofte. Dat heb ik niet gehad. Niemand is bevoordeeld, er staat niets op mijn rekening en er is niets gestort voor mijn persoon. Orion heeft gewerkt voor haar geld, conform de contracten met Clairfield. Ik heb meerdere accountantsbedrijven en deskundige dienstverleners ingezet, waaronder Ernst & Young, BDO en Lakhisaran & Partners NV voor het maken van de jaarrekeningen en andere werkzaamheden voor het versterken van de Bank.”
Rapport Kroll
Het onderzoeksbureau Kroll heeft op verzoek van het Openbaar Ministerie onderzoek gedaan naar de rechtmatigheid van de vijf overeenkomsten die Van Trikt heeft gesloten met Clairfield. Volgens Kroll zijn de vooruitbetalingen van vijftig procent ‘niet ongebruikelijk in de financiële adviesindustrie’. Clairfield verklaart tegenover Kroll dat haar vergoedingen worden bepaald door de…
In eerste aanleg is Robert-Gray van Trikt schuldig bevonden aan valsheid in geschrifte en het verduisteren van geld, in totaal 105 miljoen euro. Dit bedrag heeft de Centrale Bank van Suriname betaald voor zeventien panden in Paramaribo. Gillmore Hoefdraad heeft hiervoor twee brieven gestuurd naar Van Trikt, waarin hij aangeeft de panden ‘over te dragen’ aan CBvS voor een gedeeltelijke financiering of schuldverrekening. De eerste brief dateert van 26 juni 2019, de tweede werd gestuurd op 20 september 2019, zo blijkt uit het proces-verbaal van de politie. Elke brief bestaat uit een lijst van (overheids) gebouwen die door Hoefdraad in naam van de Staat aan CBvS worden ‘overgedragen’. Maar er heeft nooit een gedeeltelijke financiering of schuldverrekening plaatsgevonden. De panden zijn nooit getaxeerd. De tweede tranche panden zijn ook geen eigendom van de Staat, maar staan op naam van zeven verschillende stichtingen die – op één na – allemaal (indirect) onder het eigendom vallen van de Nederlander Robert Paul Putter. Hij wordt ook genoemd in het grootschalig corruptieschandaal van de Surinaamse Postspaarbank (Parbode nr. 159).
De betaling voor de zeventien panden werd in twee tranches uitgevoerd, op 20 en 24 september. Van Trikt was toen niet in Suriname maar in Turkije, waar hij een speech hield tijdens een meeting van de Organisatie van Islamitische Samenwerking. Op 13 september 2019 krijgen alle medewerkers van de CBvS een brief (circulaire No. A-067) waarin Van Trikt meldt dat hij van 14 tot en met 26 september 2019 afwezig zal zijn en het bestuur van de CBvS gedurende die tijd overdraagt aan Ingeborg Geduld-Nijman, directeur Toezicht Kredietwezen. Precies in die periode werd ook de betaling van de twee tranches panden overgemaakt. De handtekeningen op de betalingsbewijzen zijn niet van Van Trikt, zo blijkt uit vergelijkingen van Parbode. Uit een e-mailwisseling met Faranaaz Hausil, toen directeur Legal, Compliance and International Affairs, blijkt dat Van Trikt bij zijn terugkomst uit Turkije advies heeft ingewonnen over de pandenkwestie. Hausil stelt voor om de transactie voort te zetten en dat Putter zijn panden – waarvoor CBvS dan al heeft betaald – eerst overdraagt aan de Staat die het vervolgens Van Trikt uitlandig tijdens betaling 17 panden gan CBvS overdraagt om te voorkomen dat CBvS rechtstreeks zakendoet met Putter. *… Wij zijn dit met de Staat begonnen en indien dit niet tot een goed einde komt, [heeft] dit voor de Bank een mindere imagoschade nl. monetaire financiering dan handelingen te plegen met niet integere personen [want dat betekent] grotere imagoschade voor de Bank’. De reactie van Van Trikt: ‘Kunnen we de minister informeren om dit af te handelen, ik draai dan de transacties terug want ik kan geen open posten permitteren in het boekjaar’. De transacties zijn echter nooit teruggedraaid. Van Trikt verklaart desgevraagd dat er na overleg met Ashwin Adhin, toen vicepresident van Suriname, en Lekhram Soerdjan, destijds minister van Ruimtelijke Ordening, Grond en Bosbeheer, is besloten dat CBvS de panden alsnog zal kopen. Van Trikt moest een brief opstellen en het aanbod van Hoefdraad accepteren, zodat de Raad van Ministers op basis van deze brief een missive kon opstellen. Die missive geeft de verkoop van de panden politieke dekking. Op 7 november en 3 december stuurt Van Trikt twee brieven waarin hij de koopsom van de twee tranches panden accepteert – gezamenlijk 105 miljoen euro. Alleen voor de eerste tranche kwam een missive.
“Er waren eigenlijk op dat moment zoveel dingen gaande dat je niet zo oplet. Op een gegeven moment denk je van ja joh, kleinigheid, dat zal het wel niet zijn”, zegt Van Trikt over het schrijven van de brieven. Achteraf blijft deze handeling hem achtervolgen, want volgens het Openbaar Ministerie heeft Van Trikt hier meegewerkt aan de ‘verduistering van geld’ omdat staatsmiddelen oneigenlijk gebruikt: de CBvS heeft voor de panden betaald zonder dat het ministerie de panden had overgeschreven. Volgens de Bankwet mag CBvS ook alleen panden bezitten die het nodig heeft voor de uitvoering van haar eigen werkzaamheden. Voor de koop en verkoop van de tweede tranche panden is er nooit een vend.
“Ja, dat is duidelijk. Want iedereen was bekend met de projecten en de contracten, ook hij. Dat staat vast. Ik heb gehoord wat de minister allemaal in het parlement zei. Er is een beeldvorming geschetst dat ik wurgcontracten heb getekend, dat ik projecten ben aangegaan met absurd hoge bedragen, non-refundable, waarbij ik partijen heb bevoordeeld. Ik dacht ‘Waar heb je het over?’. Ik heb brieven van jou. De directie van de bank heeft de projecten zelf begeleid, we zijn samen naar België gegaan, ze waren er allemaal bij. Er is toen in het parlement een verhaal gemaakt dat in de rechtbank beklonken moest worden. De conclusies van de rechter zijn dan ook ondeugdelijk. De Clairfield-projecten vallen binnen de scope van de Bankwet. Het is de taak van de CBvS om actief mee te werken aan het opbouwen van de sociaal-economische ontwikkeling van Suriname (zie kader Artikel 9 van de Wet van 10 oktober 1956, red.). De projecten zouden daartoe bijdragen.”
Klein Paramaribo
De financiële wereld is geen onbekende voor Van Trikt. Hij verhuisde in 2008 naar Suriname, nadat hij een aanbieding kreeg om hier te werken voor de Hakrinbank. Het duurt nog vier jaar voor Van Trikt begint te wennen aan ‘klein Paramaribo’. Als registeraccountant werkte hij eerder in Dublin, Galway en Londen. Hij studeerde af op Curaçao en in Nederland, leidde onderhandelingen in Azië, deed werkzaamheden in Shanghai en reisde naar Boston voor het werk. “Het was een leuke job. Zeker voor mensen zo onrustig als ik. Ik wil altijd diversiteit hebben”, zegt Van Trikt lachend. In Suriname werkte hij drie jaar voor de Hakrinbank en begon in 2011 met zijn eigen bedrijf, het financieel advieskantoor Limebridge Financial Advisory Services NV. “Dat ging zo goed dat ik in 2016 besloot een eigen accountantskantoor op te richten. Dat is Orion geworden.” Na twee jaar heeft Van Trikt een kantoor met “veertig werknemers, 167 klanten en een jaaromzet van 2,3 tot 2,8 miljoen US-dollar”. Daarnaast was hij nog president-commissaris van de Hakrinbank en president van de Surinaamse accountantsorganisatie SUVA, een vereniging zonder winstoogmerk dat in oktober 2018 onder leiding van Van Trikt werd omgedoopt tot Suriname Chartered Accountants Institute (SCAI) en werd erkend door de International Federation of Accountants (IFAC), een internationale koepelorganisatie van accountants. In zijn rol als president van SCAI werd Van Trikt ook weleens gevraagd om de Centrale Landsaccountantsdienst, de interne accountant van de overheid, te assisteren bij de controles op verschillende ministeries. In 2017 heeft Van Trikt ook zijn bijdrage geleverd aan de totstandkoming van onder meer de Anti-corruptiewet, dezelfde wet die hem nu ten laste wordt gelegd.
Onder de klanten van Orion behoorden grote spelers zoals Rudisa, Telesur, CHM, IAMGold, oliemaatschappijen uit Texas en International SOS uit Singapore, vertelt Van Trikt. Ook het ministerie van Financiën vroeg zijn bedrijf soms om advies. Van Trikt en Hoefdraad waren dus geen onbekenden. “De zaken gingen goed, het was een mooi leven, erg flamboyant. Dit is waarvoor je het doet”, zegt Van Trikt.
Tot op een dag in december 2018 Van Trikt zijn telefoon overgaat. Aan de lijn is Glenn Gersie, voormalig governor van de CBVvS. “Ik was aan het koken”, herinnert Van Trikt zich nog. Gersie vroeg Van Trikt om aan te schuiven als regeringscommissaris bij de CBvS. “Om als linking pin tussen de minister van Financiën en de governor te zitten (het is publiek geheim dat Gersie en Hoefdraad niet samen door een deur kunnen, red.).” Van Trikt ging akkoord.
“Ik heb twee vergaderingen proberen te plannen. Eén keer werd hij afgezegd door het ministerie, de andere keer door de CBvS, en 8 februari (2019, red.) vernam ik uit de krant dat Gersie met een golden handshake vertrekt bij de bank”, zegt Van Trikt. Bankiers en verzekeraars – “zoals Assuria” – en het bedrijfsleven – “de Vereniging Surinaams Bedrijfsleven en dergelijke” – verzochten Van Trikt om het stokje van Gersie over te nemen. “Ik heb vier keer nee gezegd voor ik uiteindelijk ja zei”, zegt Van Trikt. Op 5 maart 2019 werd hij geïnstalleerd als governor en kreeg hij de leiding over 420 werknemers en de staatsfinanciën.
U hebt getwijfeld of u de job wel moest aannemen?
“Ja. Ik ben geen politicus, maar een technocraat. Bovendien liep het geweldig met mijn bedrijf, dus het was nergens voor nodig. Mijn vrouw zei nee, mijn zakenpartner Ashween zei nee, mijn moeder zei nee, mijn schoonvader zei nee. En moest mijn vader nog leven, had die ook gezegd: ‘Nee, brand je daar niet aan’.”
Waarom zei u toch ‘Ja’?
“Mensen bleven zeggen dat ik de ideale kandidaat was. En we zijn opgevoed, de Ferriers (Van Trikt verwijst hier naar de achternaam van zijn moeder, Lilian Ferrier, en grootoom Johan Ferrier, de eerste president van Suriname, red.), met de overtuiging dat als je kunt geven voor land en volk, je een plicht hebt om dat ook te doen. Mijn grootvader heeft de Bankwet mee helpen schrijven, mijn vader en moeder zijn beide minister geweest. Ik heb het echt afgewogen en op een gegeven moment toegegeven. Mijn antwoord heb ik op 26 februari 2019 aan de president gegeven. En op 5 maart werd ik geïnstalleerd als governor. Binnen een week heb ik me moeten uitschrijven als managing partner van Orion.”
En u moest uw Nederlands paspoort inleveren.
“Daar had ik geen moeite mee. Inleveren is inleveren, dat is binnen een dag gedaan (vanwege de Toescheidingsovereenkomst Suriname-Nederland, red.). Ik was Surinamer voor ik naar Nederland vertrok om te gaan studeren en ik ga nergens naartoe. Ik ben nog steeds hier. Ik vecht voor mijn recht en rechtvaardigheid. De documentatie is er, en de Bankwet is duidelijk.”
Hoe was het contact met Hoefdraad in uw periode als governor?
“Prima. We hadden zeer veel contact. Vooral voor het maken van het strategisch plan. Dat plan is aangeboden aan zowel De Nationale Assemblée alsmede de regering en goedgekeurd door de Raad van Commissarissen van de CBvS. Het Internationaal Monetair Fonds heeft er ook naar gekeken en was er lovend over. Dat staat ook in het artikel over de CBvS in Global Markets (de krant die wordt uitgegeven op de jaarlijkse bijeenkomsten van internationale financiële instellingen, waaronder het IMF, red.).”
Dat artikel is branded content. Heeft de CBvS betaald om dit artikel te plaatsen?
“Het beleid van de bank is wereldkundig gemaakt, daar gaat het om.”
Tijdens de Clairfield-opdrachten besteedde ik als governor ook drie projecten rechtstreeks uit aan Orion, met een gezamenlijke waarde van 177.000 euro. De samenwerking met Orion is na overweging met de directie van de CBvS aangegaan. Orion heeft de ‘Internal Audit’ en de afdeling ‘Financial Intelligence’ bij de Centrale Bank opgericht. Ze zouden ook het wapenarsenaal van de CBvS inventariseren. De contracten met Orion zijn marktconform en de projecten waren nodig om het vertrouwen van de US Fed te winnen (toen Van Trikt aantrad als governor werd hij geconfronteerd met de aanhouding in Nederland van een geldtransport van 19,5 miljoen euro uit Suriname, waardoor de CBvS op zoek moest naar andere bestemmingen om cash dollars te verhandelen. Het lukte Van Trikt om een samenwerking aan te gaan met de US Fed, de Centrale Bank van de Verenigde Staten, red.). De projecten waarvoor Orion heeft gewerkt, zijn opgenomen in het Strategisch Plan van de CBvS, de nieuwe afdelingen staan in het organogram. Beide zijn goedgekeurd door de Raad van Commissarissen. Iedereen was er dus van op de hoogte.”
Aan de opdrachten aan Orion is geen openbare aanbesteding voorafgegaan. Het Openbaar Ministerie spreekt van ‘financiële, economische en persoonlijke belangen’. U hebt in strijd gehandeld met ‘geboden onpartijdigheid of onafhankelijkheid’, stelt het OM.
“Belangenverstrengeling is op zich geen strafbaar feit. Dus met het roepen van belangenverstrengeling blablabla, daar kunnen we niets mee. Je moet kijken naar de stappen die zijn genomen tijdens de procedure om je onafhankelijkheid en onpartijdigheid te beschermen. Die stappen zijn voorgeschreven in de IFAC Code of Ethics (de internationale erecode voor registeraccountants, red.). Ik heb geen openbare aanbesteding gehouden, fine, maar ik heb wel vergelijkende offertes ontvangen en afwegingen gemaakt. Ik heb waarborgen ingebouwd om belangenverstrengeling te voorkomen. Ik heb niet zelf gedeald met Orion toen ik governor was, ik heb alles overgelaten aan de directie (Van Trikt voorziet ons in een mailconversatie tussen de directie van de CBvS en Orion waaruit blijkt dat er regelmatig contact was, red.). En zelfs als ik direct met Orion had gedeald, was het niet strafbaar geweest. Als jij het daarmee niet eens bent, dan moet je dat kunnen onderbouwen. Toon mij de regels die stellen dat ik een openbare aanbesteding had moeten houden. Toon mij die integriteitscode dan.”
De integriteitscode moet worden gepubliceerd door de Anti-corruptiecommissie, die nog niet is geïnstalleerd.
“Dus wat is de norm dan? Er is geen integriteitscode. Je kan mensen niet vervolgen voor iets wat niet is beschreven. Dat zegt de wet ook. Maar wanneer ik dan regels toepas volgens de IFAC Code of Ethics, word ik strafbaar vervolgd.”
U benoemde uw zakenpartner Angnoe als businessadviseur voor 150 US-dollar per uur.
“Het uurtarief bij internationale accountant BDO is 375 dollar per uur, Deloitte vraagt 550 dollar per uur. Waarom vind je 150 dollar absurd?”
Angnoe is uw vriend en zakenpartner.
“Ethisch kunnen we erover discussiëren, maar het is een vrije keuze van elke governor wie je als adviseur neemt. Net als met die wagens. Mensen vragen mij ‘waarom koop je een auto van 300.000 euro, dan zoek je toch gewoon problemen?’ Ik zeg: in mijn contract staat dat ik een wagen mag kopen en de kosten worden gedragen door de CBvS, punt.”
U kocht twee wagens, een Lexus voor 280.000 euro en een Range Rover ter waarde van 285.000 euro.
“Eerst was er de Lexus. Hij is gekomen, ik heb er achterin gezeten, er was gewoon geen ruimte en hij wiggelde op de weg. Toen heb ik met de minister (van Financiën, red.) afgestemd. De Centrale Inlichtingen- en Veiligheidsdienst had behoefte aan een wagen en zo is het verrekend, klaar. Die auto rijdt nog steeds en is gebruikt om de president van Bolivia en Brazilië in op te halen bij hun bezoek aan Suriname. Ik heb toen besloten geen Japanse wagen meer te kopen, maar een Europese. Door de CBvS is gezocht en een offerte opgevraagd. Dat is die Range Rover geworden, punt uit. Al was het een Bentley van een miljoen, wat had je met me gedaan?”
Artikel 9 van de Wet van 10 oktober 1956, tot regeling van het Centrale Bankwezen in Suriname:
De Bank heeft tot taak:
a. het bevorderen van de stabiliteit in de waarde van de geldeenheid van Suriname;
b. het verzorgen van de geldsomloop in Suriname, voor zover uit bankbiljetten bestaande, alsmede het vergemakkelijken van het girale betalingsverkeer;
c. het bevorderen van de ontwikkeling van een gezond bank- en kredietwezen in Suriname;
d. het uitoefenen van toezicht op het bank- en kredietwezen, het Pensioen- en assurantiewezen, het geldwisselverkeer en op het overmakingenverkeer van financiële middelen van en naar het buitenland, een en ander op voet van de daarvoor geldende wettelijke regelingen; het toezicht richt zich mede op de integriteit van de instellingen werkzaam in deze sectoren en subsectoren;
e. het bevorderen en vergemakkelijken van het betalingsverkeer van Suriname met het buitenland;
f. het bevorderen van een evenwichtige sociaal-economische ontwikkeling van Suriname.
In de gevangenis
Sinds Van Trikt zich op 6 februari 2020 moest aanmelden bij de politie is zijn leven niet meer hetzelfde. Aangekomen op het politiebureau werd hij meteen gearresteerd. Er kwamen geen handboeien aan te pas, vertelt Van Trikt, maar de verwarring was groot. “Ik kwam aan met al mijn documenten, maar ik ben niet gehoord geworden. Ik kreeg een formulier dat ik moest ondertekenen en dat was dat. De Anti-corruptiewet die mij ten laste is gelegd, schrijft ook voor hoor en wederhoor.”
“Dat is mij niet gegund”, zegt Van Trikt. Hij mocht niet meer naar huis. Zijn vrouw en vier kinderen – waarvan er twee in Suriname wonen – heeft hij bijna drie jaar niet gezien.
Hoe was het gevangenisleven?
“Zwaar, zwaar. Enorm zwaar. Het ziet er niet uit, het is onverzorgd. Opeens zit je daar en je denkt, wat is er nou allemaal gebeurd. Je moet eerst tot het besef komen dat je…, ik denk van wat gebeurt er, wat overkomt me? Ik heb niets genomen, er staat echt niets op mijn rekening, what the hell is dit. Ik hoorde wat er in de samenleving allemaal over mij werd gezegd, maar ik kon niet praten. Ze hebben me gearresteerd en vervolgens weggezet. Ik ben gemuilkorfd.”
Heeft u het gevoel dat u een eerlijk proces heeft gehad?
“Helemaal niet. Ik ben gelyncht op het Onafhankelijkheidsplein, met pek en veren. De samenleving heeft me veroordeeld op basis van geruchten, leugens en bedrog, niet op basis van de feitelijkheden. Ik merkte ook een zekere vooringenomenheid tijdens het strafproces. Het begon al bij de vraagstelling tijdens het gerechtelijk vooronderzoek. Dat neem ik ze kwalijk. Ik weet niet wat het allemaal voor doel heeft gehad, iedereen zal zijn eigen redenen hebben, maar ik ben blij dat ik niet psychisch doorgedraaid ben.”
Hebt u meer vertrouwen in de zaak in hoger beroep?
“Ik geloof nog steeds in rechtvaardigheid voor Suriname in het algemeen. De Anti-corruptiewet is duidelijk, ik moet een wettelijk voorschrift hebben overtreden dat tot een nadeel heeft geleid. Maar als die regels niet vastgelegd zijn…
Het Openbaar Ministerie moest mijn schuld kunnen bewijzen voordat ze mij überhaupt hebben opgepakt en weggezet. Er zijn nu zoveel extra documenten naar voren gekomen. Met name het jaarverslag van de CBVS over het jaar 2019, dat is gecontroleerd door een onafhankelijke accountant en gepubliceerd onder de huidige governor en de huidige RvC. Daarin staat dat de bank in 2019 winst heeft geboekt. Ook de Inter-American Development Bank geeft een positief verslag over het jaar 2019. Het IMF is lovend over het gevoerde beleid in 2019, met inflatie van 4,2 procent, een economische groei van 2,6 procent en een internationale reserve van 647 miljoen US-dollar op het einde van het boekjaar. Dus
Bankwet 1956 Artikel 22 lid 5:
De president en de directeur(en) voorzover belang hebben, anders dan als houder van aandelen in, of obligaties van naamloze- of commanditaire vennootschappen. Ten aanzien van deze er is of zijn, mag of mogen niet zonder toestemming van de Regering andere bezoldigde posten, ambten, of bedieningen bekleden. Hij mag niet handel drijven of bij enige handelsoperatie van de plaatsvervangend minister te beoordelen.
Hebt u nog contact gehad met Hoefdraad?
“Nee, geen behoefte aan.”
U slaapt wel lekker?
“Ik slaap heerlijk, want ik heb niets gedaan dat niet mag. De lering van tien maanden governor haalt niemand mij meer weg. De les die ik heb gehad in het vervolgtraject was niet prettig, maar het heeft me gemaakt tot wat ik vandaag ben. Politiek ben ik nu sowieso beter gehuisvest om te weten waarmee je allemaal rekening moet houden. Wat dat betreft was ik politiek naïef. Ik heb ook absoluut geen interesse in de politiek, ik ga terug naar mijn business. Ik moet weer opnieuw beginnen, want ik heb veel van mijn klanten, relaties en vrienden verloren, maar ik heb toekomst met de kracht van de Heer.”
Bron:
Link:
Interne Link:
Tags:
